Page 2 - C:\Users\USUARIO\Downloads\glosario.xps

Canizo: superficie de varas colocadas paralelamente, onde se extendian as castañas para secar.

Carabuña: óso da cereixa. Tamén coñecido na zona por carambuña ou croia.

Caracocho: tronco do castiñeiro que debido a unha enfermidade está valeiro. A pesar delo, e da sua vellez,
non están mortos e continúan medrando.

Carrabouxos ou bugallos:

Carrolas: noces.
Castañas asinadas ou amoxegadas: antes de botalas ó lume debemos cortalas para que non estoupen.

Castañas galamuchas ou garamuchas: son aquelas que xa están listas para asar porque xa estiveron varios
días ó sol e xa teñen o dulce necesario.

Castañas pilongas: secas e sen pel despois de mallalas. Conservanse todo o ano.

Caxato: brote que nace no pé dos castiñeiros (tamén se fai extensivo a outas árbores), e que se debe cortar
salvo que se deixe como garantía de reposición dunha árbore vella.

Cazoiliña: é o carapucho das belotas ou landras.

Colonia: cintas de papel de moitas cores que forman parte do pucho do volante. As da parte de atrás fanse con
papel pinocho e as de diante, mais curtas, de papel de seda.

Correón: cinto con 24 campaíñas que portan os volantes (unha das figuras do Entroido Ribeirao).

Conchos: noz que conserva o seu “envoltorio” , a sua “cuncha”. Si se colle da árbore polo san Xoán , aínda
está verde e serve pa facer unha augardente estupenda para a dor de barriga; si se colle en outono, na época
da caida das noces, é de cor negra e tizna moito.